"Zatopiony"

    

Między nami srebrne ścieżki, mleczne pasma,

drżący oddech czuję nawet, kiedy znikasz.

Dawno zgasły, już po mojej stronie światła,

tylko jedno,

czułym lśnieniem,

mnie dotyka.

Mrużę oczy, razem z kotem, nocnym markiem,

kiedy stąpasz po tych śladach zeszłej nocy.

Trzecią gwiazdę,

już połknęłam i pół czwartej,

pod oczami szpetne ścielą się podkowy.

Stuk, stuk w okno!

Coś plusnęło - księżyc w dzbanku?

Krzywym nosem, utknął w fusach czarnej kawy.

Za...snę z kotem, za...modlona w twoim blasku...

kot na niebie,

księżyc w dzbanku,

ech, kabały...