"Na sen"

   

                         

Wieczór ociera się jak kotka,
jedwabną ciszę szeptem muska.
Błyszczyk księżyca lśni na ustach,
gwiazdy migoczą na szarotkach,

którymi srebrny jak alchemik
zaprószył lustra i sufity
akwamaryny kolorytem,
wymościł światłem na pościeli.

W zachwycie ciszy bez pośpiechu
faluje spektakl w teatrze cienia.
Gwiazdy we włosach, na marzeniach,
nutki igrają na uśmiechach.

Przytul się szczelnie, płyń muzyką
jak górski potok, jak skurcz serca,
jak najpiękniejsze słowo wiersza
szeptane czułą obietnicą.

Sen zamaluje tło arcydzieła,
wtulony w światło twoich ramion -
puchem szarotki opadają,
noc jeszcze sukni nie zapięła...

Jeszcze zanuci, pogłaszcze czule,
dmuchnie za uchem, sennie muśnie,
siądzie na łóżku zanim uśniesz -
ech, chyba ja cię dziś przytulę... 

aranek