"Odgarnij drogę"

Dzisiaj wyjęłam gwiazdy z pudełka,
jakby omdlałe.
Gwiazdy przyblakły, a młode święta
w rozkosznym szale

starą kolędą, wchodzą przez okna,
pachnie cynamon.
Słowa o szczęściu, choć zeszłoroczne
kuszą tak samo.

Włosów anielskich, znowu przybyło
na twojej skroni.
Słodkie migdały i gorzka miłość,
już się nie bronię,

kiedy przy stole, tysiąc aniołów
kruszy opłatek, 
zamiast posypać głowy popiołem,
iskrzy brokatem.

W płomieniu świecy, dopalę grzechy
niepopełnione...
Gwiazdy zaczęły srebrzyć uśmiechy,
a ja,nie mogę

wyłuskać z myśli złudnego szczęścia
i popić winem.
Odgarnij gwiazdy,zanim ta jedna
we mgle odpłynie.

Nieśmiałym szeptem otul mi święta
najdelikatniej -
bo tchnienie, które ma imię piękna...
Jest niewidzialne.