Podpałki

https://biznes.interia.pl/zdjecie 

Podpałki


Wciąż żądni blasku, dolewają żaru, 
wpatrzeni w gwiazdy upraszają łaski 
na wiekuistość pomimo zegarów, 
każdy błysk nieba uznając za własny.
Od ich występków odwraca się księżyc 
wie król ciemności - zło czai się w nocy!

Szukają dziury w siedmiobarwnej tęczy, 

plawiąc się w mroku, zaprzeczają zorzy. 
W poświacie złota, zadurzeni ślepcy, 
wzniecają ogień, zaciemniając niebo,
skarlałą myślą od smoły aż lepcy,
nie baczą krzywdy - palą do żywego… 

Rzucane słowa płoną sztucznym ogniem,
świat łatwopalny zmieniając w pochodnię.


aranek

Bel canto

"Całujący się kochankowie w kosmicznej scenerii"

https://dobrewiadomosci.net.pl/47045

Bel canto 

Noc chmurna bajroniczna, jedną tylko gwiazdą
łączy krawędzie płaszcza na kulistych kształtach.
Bądź hojna - proszą biedni, rzuć okruszek ładna.
Podróżni - więcej światła, możni złota pragną.

Poetom żar natchnienia, cienia zakochanym,
złodzieje namawiają - przymruż oko szelmo...
Pobożni patrzą w bezmiar błogosławiąc niebo,
spięte misterną klamrą na najwyższej grani.

W taką noc pragnę, posiąść chmurne tajemnice,
nagiej prawdy tęsknoty pod pęknięciem sukni,
tam z gwiazdozbioru Lutni spływają nokturny...

W salonie Apponyi wzdychają księżyce,
Eurydyce na rzęsach migoczą diamenty,
w melodii Orfeusza, karatów nie zliczę.


(aranek)

Gdybym ja była

fot. Tapeciarnia pl.

Gdybym ja była

Odchuchałam szybę z mrozu wcześnie rano. 

Dzwonki sopli budzą nuty, rześkim dźwiękiem,

jakby dotknął ktoś klawiszy fortepianu; 

drasnął piórem, 

stuknął dziobem 

lub młoteczkiem.

Zakochany w "pieśni G-dur", mróz oniemiał 

- co jest grane? 

Z ciepłej dłoni, słoneczniki 

rozsypane letnim ziarnem, ślą życzenia

chopinowskie - podfruwają pod karmniki. 

Coś spłoszyło nagle czerwonego gila. 

Czar melodii, sentymenty.?

 Sama nie wiem, 

bo on gwizdał, a ja się zarumieniłam, 

drżącą nutą pod okienkiem i przez ciebie.

Finezyjna kompozycja i splot zdarzeń 

zaiskrzyły,

 nie zważając że mróz zgrzyta. 

W jednej chwili pieśń ucichła w buduarze,

w drugiej byłam już Konstancją, Fryderyka .

(aranek)

Chopin Życzenie G-dur op. 74 nr 1,

Martyna & Dagmara Melosik - "Życzenie" (arr. / piano: Adam Sztaba)

Tam skarb twój

Andrew Gonzales

Tam skarb twój



Niebo, piekło, woda - Kamień!
- Skąd wyrosłeś, ile śladów
masz na sobie - jakie znamię? 

Może rys kosmicznych głazów,
bestii piętno papilarne, 
impuls zbrodni, czy mądrości? 

Embrion pod kamienowanie,
boską krwią splamiony pocisk,

czy krzesiwa nieme ziarno, 
podwalina wielkich zmagań...

Dzisiaj okruszyną marną 

w zasobniku do plecaka 
znaleziony, zwykły kamyk. 

Przeleżałeś by po latach 

mignąć chwilą pod gwiazdami,
której byłeś talizmanem.

Anioł stróż z kamiennym licem, 
obiecywał szczęsną aurę,
dając niemą obietnicę.
Wszystko było;

niebo,

piekło, 

słonej wody dno oziębłe, 
dorzuciłeś myśl uległą, 
racje bytu,

też kamienne...

Mogłabym cię skruszyć dłutem,
zostań jednak aż nie zniknę,
dam ci darmo własną skruchę 
z dobrodusznym przekaźnikiem.

Kiedy zmęczysz się kamieniu 
z ludzką duszą żyć jak człowiek
to nie wołaj po imieniu, 
skamieniała, nie odpowiem.

(aranek)

 

 

Medialne przykrywki zastępcze

 

Turniej na pstrych koniach

Tak, człowiek małpie ma zapędy, 
(chociaż pogodzić się z tym nie chce) 
a pewne średniowieczne trendy, 
(weźmy na przykład, dworskie turnieje) 
wciąż funkcjonują mając się dobrze. 
Stadni przywódcy wskoczyli w buty, 
zmienne są tylko technologie 
i parametry - taksy na łupy. 


Apetyt wzmaga determinację 
wciąż ulegając mediamorfozie; 
medialne łącza, światowy zasięg 
jest średniowczesny ksiądz dobrodziej,
z tym samym słowem przedawnionym… 
Waleczność inna, choć też bezwzględna.
Dla łaski pańskiej, dla mamony 
każdy się najmie choćby na giermka. 


Dzisiaj korona złotym Grallem! 
życie z iluzją w medialnym starciu 
ze zmiennym szczęściem zabełtane 
Walczą rycerze wciąż w natarciu,
a @ ... pyta - kto, tu jest panem? 
Czarny przegrywa, biały górą 
koniki pstre - więc czyja racja? 
wczoraj pod wozem, dzisiaj furą 
i jedna wielka symulacja. 

- Halo ! Poczekaj – jem banana… 
- Mediom dziękuję, to mnie nie bierze,
 więc figa z makiem proszę pana, 
O nic, niech walczą błędni rycerze… 

aranek

Kołtuner

*~~KOŁTUN er ~~*

(w trzech aktach)

Podjechał błyskotliwą furą
- solista, magik ?
Sama nie wiem (czy była jego),
niby Kiepura stanął na dachu.
Trudno o śpiewie cokolwiek prawić,
artysta w czarnym dinner jacket,
dość osobliwe miał maniery.

W normach, istotna tkwi różnica.

Kto chciał rzekł - pada, na zawołanie!
i owszem upadł gość z absmakiem
zalał scenerię, jak lew zaryczał,
cmoknął małpeczkę, przepłukał gardziel
- a bo to jeden grywał na dachu ?
Dokończył w aucie - jak to szło...
Coś tam z gitarą, ło ho ho ho ...
lecz cienki smyczek (myślę brachu).

Przecieram oko witrażowe,

magia przysnęła pod gwiezdną chmurą,
ciut zahaczyła stary Land Rover,
na dachu drze się monsieur Kocurro!
Dość! Rzucam kapciem i trafiam w ciemno
w nowy malunek na landszafcie.
Typ w dinner jacket - figurą senną?
Albo, mam kota ?
- Sami ustalcie...

aranek