Spadające Nuty - dla Basi Deckert

 Każdy ma swoją gwiazdę dla ukrytych pragnień,

tę kryształową nutę między sonatami,

która podpływa dźwiękiem, wirtuoza wabi -

niech znajdzie Twoje serce, niech Ci będzie ładnie.

Każdy ma swoją chwilę absolutu piękna,

rozpiętą na marzeniach, jak żagle na fali.

Zatrzymaj choćby była, jak mały koralik -

najcenniejszy amulet, jak poławiacz szczęścia.

Szczęście, otul zapachem rumiankowej łąki,

żeby w Tobie zakwitło złoto-pylnym kruszcem,

a potem zaszczep pieśni, opleć słowa kunsztem

i nakarm jak gołębie - sny potrzebujących.

Nie każdemu wiatr w skrzydła obiecanym darem,

zbyt dużo przeciwności, nieprzyjaznych wiatrów.

Tylko prawda i miłość, pośród drogowskazów

w labiryntach, niech będą kagankiem i miarą.

Łap każdy, mały płatek z rumiankowej bieli,

niech się sypią stokrocią, świtaniem wschodzącym.

Nocą iskrzą gwiazdozbiór pięknej Andromedy,

zapalone nadzieją nuty czysto drżące -

Twoją Basiu sonatę ozdobią, jak wianek,

w zaplecionej melodii – niech Ci będzie ładnie.

(aranek)