"Po prośbie"

Takiego zdjęcia nie da się zapomnieć. Sep skradający się za głodującym dzieckiem. Miliony ludzi płakało oglądając  fotografie Kevina Cartera, który rok po zrobieniu zdjęcia popełnił samobójstwo.

Nim kształty nocy owiną łóżko,

natrętnych myśli składam skrzydła,

skrzętnie upycham pod poduszkę,

co nie zdążyłam zmieść pod dywan

i koncert życzeń - kolejny złożę,

splatając sny nie uczesane,

nieśmiałym szeptem - dobry Boże,

panujesz nad tym bałaganem?

Wiem, nie powinnam będąc mrówką,

z motyką rzucać się na słońce,

lecz te schowane pod poduszką,

pełzają w myślach jak zaskrońce.

Wiesz, to gatunek nie jadowity,

i tanatozą zmylić potrafi,

na miskę mleka u mnie liczy,

 a więc zapytam o fotografię -

może pamiętasz – „Dziecko z sępem”,

którą zasłynął Carter Kevin?

Choć nagrodzona Pulitzerem,

on tej migawki, nie mógł przeżyć.

Widziałeś może, w swym albumie,

Domine Deus Rex caelestis*,

których zrozumieć, nikt nie umie,

Dachau, Treblinka, Stutthof, Auschwitz

i jeszcze kilka, innych fotek

z Haiti, Indii, czy z za ściany,

a na nich Ali - Joel - Piotrek,

smaruje kromkę gorzkimi łzami?

Wysłuchaj Wielki - bardzo proszę,

nie umniejszając Twojej glorii -

Rzuć tym dzieciakom, boskie dwa grosze,

bądź dobrym Bogiem, dla ich historii.

aranek

 * /Panie Boże Królu Nieba/