OCZAROWANIE

 (willem haenraets)

Dzień się zestarzał i przygarbiony,

chyłkiem przemyka pod fasadami,

a przy fontannie, bukiet peonii,

miły pan wręcza samotnej pani.

Leniwe światło lampy ulicznej,

otula blaskiem wieczorny spokój,

kropelki wody tańczą o zmroku

chodź na ławeczkę,

zobacz jak ślicznie,

,

 w wykuszach światła, jak w iluzjonie,

czarują bajką swe tajemnice,

w każdym z nich bije serce wieczoru,

jak w niemym kinie, toczy się życie.

Popatrz na niebo, tak ociężale

sklepieniem siada na drzew arkadach,

przyjrzyj się właśnie, jedna  z nich spada

spełnić marzenia

 w kosmicznym szale,

i we fontannie kąpie się z wdziękiem

pluska złociutka, jak rybka w rzece

Spójrz jakie życie może być piękne…

Tu przy fontannie,

 na tej ławeczce.

(aranek)