"Wojna i my" - Edward Okuń
Okryj nas szczelnie peleryną,
czas traci właśnie nieskończoność.
Powietrze duszne od motyli,
nie patrzysz w oczy mówiąc żono.
W połach czarnego płaszcza groza,
nie zdołasz schować nenufarów,
bezzębny jaszczur stąpa boso,
dojrzewa głodem w ślepiach gadów.
Noc szmaragdowo-turkusowa,
mienią się węże, złotą łuską,
baśniowym skrzydłem muska owad,
odbiera przestrzeń czarnym krukom.
Powietrze duszne jak przed burzą,
łzą purpurową płatek krwawi,
skowyt przybliża trwogę szczurzą,
chwila się wije kształtem gadzin.
Zanim zakrzepnie krwawą grudą,
spłynie po włosach siwym dymem,
żeby czerwonym osiąść kurzem,
niech w ornamencie, kształt zastygnie.
aranek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz