"Nic dwa razy ..."

(Już się nie zdarzysz)   (Nicolette)

Do ciebie zawsze przyjdę uśmiechnięta -

dzisiaj żołędzie zbierałam po drodze,

gubią czapeczki w alei dębowej,

żal ich podeptać.

Rozsypię wokół barwnej ikebany

z liści klonowych, ciernistego głogu,

dorzucę świadka niemych dialogów -

krzemowy kamyk.

Ogrzałam dłonią - zaiskrzyło serce,

otulam myślą, jak wełnianym szalem,

który ozdobią błyszczące korale -

zanim je przełknę.

Co się zdarzyło, to już się nie zdarzy...

(Drasnął o wiersze krzemyk, co uwierał)

i człowiek, tylko jeden raz umiera -

nigdy dwa razy.

Przyjdę do ciebie, zawsze uśmiechnięta,

rwący nurt rzeki zostawię przed bramą,

już się nie zdarzysz, lecz ono tak samo,

zawsze pamięta.