Astry

Astry

Zaprosiłam do snu kosmatych kochanków,

pachną mgiełką rosy, zanoszą się słońcem,

każdy mokrym wąsem łaskocze i skąpej

halce, tło rysuje wierzchołkami palców.

Na usta i włosy, rój barwnych motyli,

opadł z kwiatostanów o ciekawskich oczach,

dla ulotnej chwili w dojrzałych owocach,

barwnego spektaklu śmiałej pantomimy.

Biały muska skronie, cytrynowy szyję,

błękit oplótł biodra - pamiętasz mnie jeszcze?

purpurowy spłonął - cud że jeszcze żyję,

King Size zapięłam na zielonym swetrze.

Zaszalała jesień per flores ad astra,

zasiewając grządki na sierpniowych gwiazdach.

(aranek)