Astry

Astry

Zaprosiłam do snu kosmatych kochanków,

pachną mgiełką rosy, zanoszą się słońcem,

każdy mokrym wąsem łaskocze i skąpej

halce, tło rysuje wierzchołkami palców.

Na usta i włosy, rój barwnych motyli,

opadł z kwiatostanów o ciekawskich oczach,

dla ulotnej chwili w dojrzałych owocach,

rozkosznego smaku śmiałej pantomimy.

Biały muska ucho, cytrynowy szyję,

niebieski na biodrach - pamiętasz mnie jeszcze?

czerwony zapłonął - cud że jeszcze żyję,

różowy zapięłam na zielonym swetrze.

Zaszalała jesień per flores ad astra,

zasiewając grządki na sierpniowych gwiazdach.

(aranek)