Sekret fińskiego lasu

Żar VIII Symfonii       /Villanella/

Dom Mistrza pachniał drzewem, a lasem muzyka -

uwodzicielska w pieśniach, nawet nie jęczała

płonąc w kaflowym piecu. Na wieki ucichła.

Echo fińskiej sagi wciąż powtarza  – niezwykła…

Kilku taktów Symfonii zabrakło (bez mała),

by zakwitła na gamach  pachnąca - żywiczna…

Spłonęła. Najpiękniejsza Muza jego życia.

Dlaczego wyrok srogi w tym lesie spotkała?

Z rąk samego maestra w płomieniach ucichła.

Czym biedna zawiniła? Błyskiem oczu lisa,

gwałtownością crescendo, nazbyt doskonała

przerosła, by porzucić  samego Muzyka?

Jakie dźwięki zabiły serce romantyka,

może chciał ją ocalić, z miłości oszalał?

Oniemiała płomienna, rozdarta  zamilkła .

Poszumem w młodych listkach drży żar Symfonika -

trawiony własnym ogniem w muzyce ocalał.

Ona piękna, niesiona na płomiennych smykach,

nad domem Sibeliusa to gra, to ucicha.

/aranek/

Jean Sibelius (1865 -1957) Fiński kompozytor uważany za  skarb i twórcę narodowego stylu w
 muzyce fińskiej. Czczony i wielbiony za życia, pomimo otaczającej go sławy, pod wpływem wielu rozczarowań i niezrozumienia , mając przed sobą ponad trzydzieści lat życia, spalił swoją ostatnią Symfonię i przestał komponować. Tworzył tę Symfonię ok.25 lat i była już na ukończeniu, kiedy spłonęła. Nikt do dzisiaj nie wyjaśnił tego zdarzenia.
Kiedy przeczytałam tę historię, wyobraziłam sobie jakie dojmujące uczucia i jaki straszny ból - targały  kompozytorem w momencie gestu desperacji. Spróbowałam napisać villanellę o tym wydarzeniu i kompozycji która nie zaistniała ale być może przetrwała pośród leśnych ścieżek fińskich lasów i  skrytego tam domu  Sibeliusa - Ainoli.