Czapka na bakier

Ręce w kieszeniach więc nosem wodzę,
wzdłuż drogi mlecznej, na nocnej mapie
boskich ogrodów - tam samorodek,
ćmi w złotym roju aż oddech łapię.

Tam wieczne święto, płynie muzyka,
kroplą błogości siada na rzęsach,
czerpię ze źródła najczystszy kryształ,
układam wszystko na ostrzu sierpa,

bo wszystko nicość; flagi, pomniki
zaszczytne gesty, brzozy złamane,
małe podstępy, żałosny miting
dziesiętnych sporów - pielęgnowanie...

Idę jak ślepiec o drogę pytam,
pragnę się napić wody krynicznej,
lecz w morzu fałszu gaśnie muzyka,
w stukocie laski  bezradnie milknie.


Kanon wolności lśni drogowskazem
wzdłuż mlecznej drogi, na nocnej mapie,
będę świętować lecz innym razem...
Ręce w kieszeniach, czapka na bakier.

(aranek)