* * * Wypijmy za...

https://www.freepik.es/foto-gratis

Skrzydła

Inkluzja  zatopiona w kropelce bursztynu,

zastygła oniemiała  naderwanym skrzydłem,

kto wie, ile w niej bólu, niech do szklanki ginu

dorzuci ziarnko piasku samotne na wydmie.

Wiersz dryfuje na fali co dzień inną puentą,

żaglem pod wrzask księżyca

  - „weź chociaż światełko

jak to tak tonąć w ciemno?  Znów mam świecić gębą,                       

jak ten grajek z gitarą co rozgłasza święto!”

Pierwszy śnieg przykrył bielą czarne piórka kawki,

wiersz odpłynął wspomnieniem, może mewa śmieszka,

przeczytała przez grzeczność i atakiem czkawki,

uwolniła tsunami - na grzywach fal niefart 

rozkolebał czułości,jakby pod jaśminem

ktoś dosypał do wiosny kolędy, choć podszept

przestrzegał – będziesz cierpieć, jak każda przeminiesz -

lepiej zaraz wypijmy za błędy gdy z nieba…

*** Pada śnieg    (do melodii Jingle Bells)

lecą białe płatki

krzykiem śnieżnych mew

z bursztynowej knajpki

chórek „Jingle Bells”

z każdą szklanką głośniej

fale prężą grzbiet

noc przeminie w grzanym winie

i roztopi lęk.

Pada śnieg pada śnieg

Wokół  dzwonią szkła

Sen odpłynie w grzanym winie

zatopiona ćma

***

Los jubiler wymuskał  iluzje w  bursztynie,

zamknął błędy w potrzasku i wyrzucił na brzeg,

oprawił według zasług; cienkie wersy ginem,

wieczór w srebrne kolczyki, chwilę w biały wiersz.

(aranek)