Inspirowany rumiankiem

Autorka zdjęcia: Małgorzata van Brenc

Zwyczajny spacer

Nic nie mów, słowa rażą prawiecznym zarostem,

owinięte w bawełnę – wolnym ptakiem w klatce,

żałosne snują bajki miłosnej zasadzce,

nie wytrysną jedwabiem ukwieconej łące.

Po co słowa, gdy makiem płonie uroczysko -

odlot ponad przyziemność dystansuje orła,

wznosi złote serduszka w rumiankowych hordach,

odsłonięte z frywolnych koszulek niech wyśnią,

nienazwane, ostrożne niby młode koty -

nie płosz przydrożnej  łąki, gdy najdziksze ziółko

perskim okiem rozgrzewa kuszące parowy.

Niech kwitną przed rydwanem, obietnicą Venus,

kiedy ze mną i we mnie płoniesz uwerturą,

polnej trawy zachwytem – ukołysz – nic nie mów.

aranek