W kolebce ciszy

MECHUNKA

tapeciarnia pl

W  kolebce ciszy

Do widzenia 

szarej myszy w kłębku smutku,
już po stypie, liście w książkach pochowane,
wystawione kałamarze na atrament,
przepełniają czar goryczy powolutku.

Do widzenia 

perskie oko na pończoszce,

zgasło nagle przed wieczorem na kolanie,
przez gałązkę wierzby drżącej - załamanej,
pogrążone w łzawy lament przy nieboszczce.

Do widzenia

lustro wody pełne złota,
księżyc dopił chłodną kwadrę melancholii,
zimnym srebrem będzie zdobił nekrologi,
letnim słowom; czczę, ubóstwiam, wielbię, kocham.

Do widzenia

wielki książę, małej róży
w koronkowych soplach lodu  utulonej,
na miechunce adwentowym ćmi lampionem,
świerszcz ogrodnik który wczoraj tu chałturzył.

Do widzenia

śnie zmysłowej letniej nocy,
aż po łokcie zanurzony w gwiazd rojenia,
zanim domkniesz czarne wieko - do widzenia...
Śnij się cudnie - zapal pełnię księżycowi.

(aranek)