Po śladach...

Po śladach poznacie

Na grzywie fali piórko ptaka,
nic nie znaczące - kto zapłacze?
Zaraz zatonie - nie inaczej,
jest jeszcze mgnienie żeby złapać,

lecz na co komu zwykłe piórko ?
Kolejny milion porasta puchem,
ostatni taniec rozpaczy kruchej,
fatamorganą jak ptasi furkot.

Wstydliwe żegnaj - zachowam w sobie,
spoglądam wokół czy nikt nie patrzy,
zaraz przepadnie - nie inaczej,
przypadek aranżował pogrzeb.

Na grzbiecie życia krocie śladów,
tonie w enigmie dniem codziennym,
niesionych wiatrem bezimiennym,
nie mówiąc - do widzenia światu.

Wspaniałomyślny czas jest szczodry,
znacząc istnienia,
na wieki wieków,
lecz jakim śladem po człowieku,
zaowocuje in spe - dzień dobry ?

(aranek)