Wielkie wejście
Wygrabione wszystkie ścieżki,
powitalne poematy,
pod krawatem stary Hiacynt,
białe halki i komeżki,
na rabaty rozrzucone,
No i weszła! (razem z drzwiami),
aż się nakrył kot ogonem,
w kombinezon wystrojona,
śwrus za nią z a - psikami,
niósł koronę, no a za nim...
Damy dworu bez humoru.
Wielka gala z Fikcją marną,
niech ktoś zbudzi mnie z horroru,
może szerszeń lub druch Boruch,
wszyscy w maskach i na czarno.
Trwa światowa maskarada,
- Nie wypada trefna damo,
wchodzić z buta na salony,
nie potrzeba nam korony!
Usłyszalam dzisiaj rano,
ptasie radio pana kosa,
zamiast treli i hosanna!
Zapodało przerwę małą,
bo w gwizdaniu kwarantanna.
Chłam, fałszywka jest ta panna!
(wróbel ćwierknął, się wylało)
Sprawa prosta - To nie wiosna!
Chciała z buta? Prosze bardzo,
mam zelówkę w bucie twardą!
Niech nam życia już nie ściemnia,
dama w masce czyt. "Pan - Demia".
Jest nadzieja jeszcze powiem,
w końcu ją dopadnie - człowiek
i zapachną znowu bzy
- Wiosna, wiosna - chodżże ty!
(aranek)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz