*~~~~~*

`~~ przyplyw ~~

Wieczór, trawy na szaro otulił

i usypia najmniejszego kwiatka,

obok słońce w rozpiętej koszuli,

brzoskwiniowy sok, miesza w karafkach.

W kuluarach zbierają się goście,

wonny zapach gęstnieje w powietrzu,

ja i ty - mój maestro na moście,

wszystko gra, skąd więc tyle złych przeczuć?

Nagle, ona! Wzrok wznoszę ku górze,

idzie brzegiem, kołysze biodrami,

eskalacja rozpięta na chmurze,

trąca mistrza, a ten jak dynamit

na kawałki srebrny surdut rozpęka,

w brzoskwiniowym sadzie cień kładzie,

chyboczącą łódeczką w jej rękach,

wyciem suki w bezwstydnej ekstazie,

wniebowzięty, strzępy sukni rozwieszasz -

znam tę rozkosz, tak przygina aż złamie,

a ja przy niej o ton cichsza i bledsza 

z melancholią u rzęs jak wygnaniec.
A ty, skrzydła przesuwasz zachłannie,
ruchem warg chcesz zatrzymać ją jeszcze,
jakbyś płacił miłością za trwanie,
krople tęczy  rozrzucasz na wiersze.

aranek