Azyl

 

Azyl


Twoje mądre, uważne oczy,
bursztynową zwężają ciszę,
w pustej szklance śpi nocny motyl,
do ucha mruczy bazyliszek.

" Zostań jak zechcesz " (tulisz słowem),

 częstujesz jutrem

- to zadrapanie... zniknie do rana...

- Pamiętasz sowę?

Jutro masz spowiedź w okiennej ramie.

Księżyc ma twoje uważne oczy,
skrzą dziś zmieszane kroplą dżinu,
srebrne niteczki zaplótł w warkoczyk,
nic poza tym, się nie zmieniło.

Noc gubi dystans na jeziorach,

rozjaśnia ciemność światłem z Wenus,

życie nie mieszka w pustych słowach

- przytul się szczelnie, cii... nic nie mów.

aranek