Ponad chmury

Obraz : Tatyana Markovtsev 

Ponad

Jeszcze kilka kroków i strome urwisko,

nowy raj pokusą choć trudno się rozstać,

nonszalanckim gestem, niepokornym myślom

rzucone przez  ramię - jeśli chcecie zostać,

to nie zatrzymuję - czekam aż przygarniesz

nazbyt śmiałe, skryte, pochopne i grzeszne,

nim ciekawskie oczy skrzące się latarnie

pod osłoną mroku, będą zwężać przestrzeń.

Jeszcze kilka kroków gdzie ptaki poniosą,

myśli kołysane rytmem kiedy milczę -

przygryzionym wargom i łakomym dłoniom,

drżące przed rozkoszą - kocham sennej wildze.

żółtej lampki jaskier i ciężarny kamień -

wieczni wartownicy na brzegu urwiska,

listów przewiązanych, niemym pożądaniem,

cisza  na biegunach i ramion kołyska.

Tylko fal muzyka i biała wstążeczka

zerwana afektem frunęła pod eden,

a ja po niej dojdę po cienkich niteczkach,

ponad ból i zachwyt dopłynę krwiobiegiem.

(aranek)