W oddali

 Szary dom - Marc Chagall

Szary dom

Szary wieczór wije gniazdo nad Witebskiem,

w szarych domach gasną cienie chybotliwe,

wiatr wyczesał szarym ludziom z włosów jesień

i zaplątał w księżycową pajęczynę,

aż się miasto zatoczyło pod tym srebrem,

drżące dzwony, błogosławią na dobranoc,

srebrny pająk porwał wątłą nić i niesie,

żeby zaszyć chmury, z których spływa szarość.

W takiej chwili, wiatr kolebie skrawek nieba

listem myśli, gdy tęsknota sny dopala;

płoną w piecu świeżo ścięte żagwie drewna,

szary popiół, okrył płótna M. Chagalla.  

/aranek/ 

https://www.youtube.com/watch?v=vTftsHGyb-s