Spacer
Od gwiazdy, do gwiazdy, na bezsennej ścieżce,
zrywam złotych rogów, akacjowe listy.
Hebanowa dama w warkocze zaczesze,
czarną smugą mroku odurzy jak whisky.
Zagarniam szmaragdy z lipcowej komnaty,
pełnymi garściami, aż toń nieba skwierczy.
Niech harmonia nocy połączy z Wszechświatem,
wodą szmaragdową, studzi zgrzane serce.
Upić się i utknąć w "Księżycowym rogu",
pomiędzy gwiazdami szukać orzeźwienia,
dla spragnionych myśli w kolcach dzikich głogów,
na krawędzi nocy, zatrzymać w półcieniach.
Pod złoconym dachem, ponad przebudzenie,
szmaragdową szklanką, aż bezkres rozmoknie.
Sam Śukra polewa w kosmicznej tawernie -
jeszcze raz to samo! I miejsce przy oknie.
Inspirujące Teresko, nawet bardzo! :)
OdpowiedzUsuńI kolorystyka czcionki kapitalnie dobrana do ilustracji. :)
Całość na medal. :)
Pozdrawiam Cię serdecznie. :)
To przyroda i nocne lipcowe niebo tak inspiruje. Lipiec jest idealny dla wieczornych spacerów - trzeba tylko uważać, żeby zamiast w rogu księżyca, nie utknąć w ptasiej dziupli na przydrożnym drzewie:) Dziękuję :)
UsuńPozdrawiam Cię Arku serdecznie :)
Pięknie rozmarzona noc w Twoim wierszu Tereniu, jest lirycznie i melancholijnie, a przede wszystkim szmaragdowo tęsknie.
OdpowiedzUsuńCzytam sobie i chciałam znaleźć ten najpiękniejszy wers, ale trudno oderwać jeden od drugiego, bo całość jest Poezją.
Pozdrawiam Tereniu :)
p.s. "ze złotych" :))
Dziękuję Basiu :) Uwielbiam magię lipcowych nocy takich właśnie rozgwieżdżonych, pachnących lipą akacją, pokrzywą miętą i miłością . To najpiękniejszy czas w ciągu całego roku -nawet maj nie jest w stanie przeskoczyć lipca :)
UsuńBasiu , napisałam już u Arka że nie będzie mnie jakiś czas - nie wiem jak długo, być może z przerwami i pewnie nie wytrzymam żeby chociaż w locie nie poczytać, co w necie piszczy :) Może uda nam się skontaktować jeszcze na priv.
Dziękuję za ps-a :)) Wywaliłam całego zeza i na razie chyba lepiej ?
Pozdrawiam Basiu serdecznie- pewnie już chrapiesz - niech Ci się przyśni gwiazdka z nieba :)
Tereniu żeby odpocząć, przewietrzyć głowę trzeba nie tylko zmienić otoczenie, ale całkowicie oderwać się od tego, co tu.
OdpowiedzUsuńOdpoczywaj, ciesz się rodziną, czasem innym, niż normalnie i może uda się ciut ukulturalnić teatralnie? :) Życzę Ci, żebyś odpoczęła.
Do usłyszenia.
Wiersz poprawiony super :)