"niezgoda rujnuje"
Zaciera się pamięć - pamięć zacieramy
w teraźniejszych lustrach, zmieniając oblicza.
Mieliśmy przechować, być nosicielami,
nam podarowanych, na loterii życia
krwinek biało czerwonych, wypuszczonych w obieg
sekretnych maków, ich myśli przedostatniej,
gdy śmierć w oczodoły, jedna ręka w grobie;
Odór, przeklinanie… Mamo ja nie płaczę…
Ja, tylko się boję umierać daleko
od domu – czy słyszysz, czy widzisz te gruzy?
Ja będę pod nim - już mi oczy mruży
majowe słoneczko i bociani klekot…
Widziałeś, te krzyże na Monte Casino?
Nie mogła pod każdym uklęknąć mateczka.
Za wolność (wzdychała), póki nie odeszła.
Błąd w historii został, znów wieki przeminą,
a, ile kosztować będzie nowa lekcja?
Czy słyszysz wyzwiska na Szczycie - to Polak
z Polakiem, jak harpie kosztem społeczeństwa.
Tym, co robią burdy, czas fora ze dwora!
Czas przetrzeć do czysta teraźniejsze lustra
i przeczytać głośno ojcowy testament.
Tym co skryli podstęp w liturgicznych sukniach,
- Nie do zobaczenia i donośne Amen.
(aranek)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz