Zakazany owoc

Zakazany owoc

Dzięki Prometeuszu

za bezcenne iskry,

żar bezwstydnego ognia z boskiego rydwanu,

lepkość duszy i ciepło nieziemskiej spuścizny,

zachwyt pieszczotą słońca z falą oceanu.

Za naiwną uległość;

Za lęk przemijania

namaszczony odwiecznym, wiosennym konaniem,

cudowny dreszcz emocji, niepewność czekania,

przyspieszony puls ziemi - dziękuję Adamie.                 

Momentalność istnienia

godna waszych grzechów,

opłacona cierpieniem o najwyższej próbie,
mój owoc zakazany - smakuję w pośpiechu,
czułość słońca na wargach, dopóki przy źródle.

(aranek)