W świecie imitacji

Surogatki

Pofruwałam wirtualnie,

miłe panie, też panowie i nie będąc moralistką -

powiem krótko; Wielki Ersatz!    
Podrabianie, nam kreuje rzeczywistość!

Już oseskiem będąc słuchasz,

jak mamusia śpiewa arię na tle chórku – wykapany

siusiak, nosek i w ogóle,

do tatusia, jak przez kalkę … Tylko solo, jak u mamy.

Cudzysłowie i ściąganie,

ćwiczysz w szkole, chociaż trafia się w młodości oryginalność,

płyniesz z prądem i na fali,

za busolę mając trendy, żaglem ci łopocze banknot.

Z tyłu głowy wciąż szeleści,

nowa kalka, coś się wytnie i jak nowe (sam uwierzysz,

że to twoje), więc powielasz i gitarka!

Tylko kiedy, sam na sam, przed lustrem zmierzysz,

to w ramionach za szerokie,

pije w szyję, a sumienie chociaż sprane lecz uwiera,

ale co tam, ciut przerobisz,

i pożyjesz, nikt ci tylko nie podpowie  jak umierać.

Miłe panie, przerabianie

ma swój urok, jeśli chodzi o koronki po prababci -

w innym sensie, tęsknie westchnę,

za cenzurą – kalko-manie  niebezpieczne, nawet dla płci .

                                                 

Czasem myślę, że sam stwórca

rajską jabłoń zakazywał, bowiem była w oryginale -

nie przewidział że z anioła

wyjdzie diablo, gdy kopiował, używając czarnych  kalek. 

Życie zawsze zaskakuje

śmiałą racją - ewolucja jeszcze nie raz coś uściśli,

póki co, gdy nie chcesz zostać -
imitacją, żyj bez kalek bo Bóg - diabła już wymyślił.

(aranek)